⛱️ Pozew O Ustalenie Pracy W Warunkach Szczególnych

Czy można ubiegać się przed sądem powszechnym o uznanie pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach? Kiedy to zrobić, czy czekać na odmowną decyzję ZUS ? Pracownik, którego pracodawca nie umieścił w wykazie i w ewidencji zatrudnionych w szczególnych warunkach, może wnieść powództwo do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych o ustalenie wykonywania tej pracy. Uprawnienie to przysługuje mu niezależnie od złożenia skargi do PIP czy wydania decyzji o przyznaniu emerytury pomostowej. Pracownik może zażądać ustalenia, że wykonuje pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wnosząc powództwo do sądu (art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego). Taka możliwość została potwierdzona w orzecznictwie Sądu Najwyższego. W wyroku z 5 grudnia 2002 r. (I PKN 629/01) Sąd Najwyższy stwierdził, że: Pracownik ma interes prawny w ustaleniu rzeczywistej treści stosunku pracy, jeżeli wynikające z niego roszczenia majątkowe mogą powstać dopiero w przyszłości. Do takich sytuacji Sąd Najwyższy zaliczył przypadek, gdy pracownik żąda przed sądem ustalenia wykonywania pracy w szczególnych warunkach w celu usunięcia wątpliwości co do posiadania uprawnień do emerytury pomostowej, które będzie mógł zrealizować w przyszłości. Możliwość złożenia powództwa do sądu ma zarówno pracownik, któremu nie udało się uzyskać wpisu do ewidencji pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w wyniku skargi złożonej do PIP, jak i pracownik, który wcześniej nie składał skargi do PIP. Złożenie skargi o umieszczenie we wspomnianej ewidencji oraz wniesienie powództwa do sądu powszechnego to dwa różne i niezależne od siebie tryby dochodzenia roszczeń. Wniesienie powództwa do sądu powszechnego nie jest uzależnione od uprzedniego wyczerpania pierwszej, administracyjnej ścieżki postępowania. Jeśli ZUS wydał decyzję odmowną w sprawie emerytury pomostowej (np. w związku z nieuznaniem okresu zatrudnienia pracownika jako okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze), wnioskodawca ma prawo do złożenia odwołania do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Może to zrobić w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji. W postępowaniu sądowym mogą zostać dopuszczone wszelkie środki dowodowe potwierdzające wykonywanie przez pracownika pracy „szczególnej” (np. zeznania świadków, opinie biegłych, dowody z innych dokumentów itd.). Pracownik, który wykonuje pracę „szczególną”, ale nie został umieszczony w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, może wnieść skargę do PIP. Nie ma podstaw do tego, aby we wspomnianym trybie administracyjnym PIP mogła nakazać pracodawcy umieszczenie pracownika w wykazie prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, dopóki nie zostanie znowelizowana ustawa o Państwowej Inspekcji Pracy (takie plany ogłosiło niedawno Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej). Serwis

W takiej sytuacji konieczne są dokumenty potwierdzające okresy pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymienione w wykazie A lub B (załącznikach do rozporządzenia Rady

Emerytura Brak na świadectwie pracy wpisu o pracy w szkodliwych warunkach Indywidualne porady prawne Katarzyna Siwiec • Opublikowane: 2015-09-04 • Aktualizacja: 2021-05-28 Mam 60 lat, przepracowałem na stacji paliw w sumie 34 lata, w tym jako ajent CPN 18 lat, pozostałe 16 lat jako pracownik – sprzedawca na stacjach paliw. Problem polega na tym, że na świadectwach pracy brak wpisu o pracy w szkodliwych warunkach. Obecnie od 4 lat również pracuję jako sprzedawca na stacji paliw – dział chemia p. 19, praca w warunkach szkodliwych (Dz. U. Nr 8, poz. 43). Co mam zrobić, aby uznano mi pracę w szkodliwych warunkach? Dodam, że mam dwóch świadków, z którymi pracowałem od 1991 r. Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Ustalenie uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach Otóż ustalenia uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach dokonuje się na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z treścią wspomnianych przepisów ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 1999 r.) osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat – dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27, tj. 25 lat dla mężczyzn. W świetle powyższych regulacji to rodzaj faktycznie wykonywanej pracy, a nie treść świadectwa pracy, decyduje o tym, czy wykonywał Pan pracę w warunkach szczególnych. Rodzaje prac które są pracami w szczególnych warunkach Musi Pan jednak spełniać wymóg przepracowania 15 lat w szczególnych warunkach na dzień 1 stycznia 1999 roku. Rodzaje prac ustala się natomiast na podstawie powołanego już wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, który w załączniku A w działach od I do XIV wymienia rodzaje prac, które są pracą w warunkach szczególnych. W wykazie A dziale IV w chemii poz. 19 widnieją prace określone jako przetwórstwo, magazynowanie, przepompowywanie, przeładunek, transport, dystrybucja ropy naftowej i jej produktów, więc teoretycznie pracownik stacji benzynowej takie czynności wykonuje, ważne aby praca ta była wykonywana przez 8 godzin dziennie. Praca na stacji benzynowej i wniosek do ZUS o przyznanie emerytury za pracę w szczególnych warunkach W Pańskiej sytuacji należałoby zacząć od złożenia do ZUS wniosku o przyznanie emerytury za pracę w warunkach szczególnych, wskazując świadków. ZUS, jak to zwykle bywa w takich przypadkach, odmówi Panu przyznania emerytury i wówczas będzie Pan miał miesięczny termin na odwołanie od tej decyzji do sądu okręgowego – sądu ubezpieczeń społecznych, w którym to odwołaniu zgłosi Pan dowód z zeznań świadków, ale powinni to być świadkowie, którzy potwierdzą 15-letni termin zatrudnienia w warunkach szczególnych, sąd będzie musiał tych świadków przesłuchać i ustalić, czy pracował Pan w warunkach szczególnych, niezależnie od tego czy wydano Panu świadectwo pracy w warunkach szczególnych, czy też nie. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Indywidualne porady prawne Indywidualne Porady Prawne Masz problem z emeryturą?Opisz swój problem i zadaj pytania.(zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje)

Do pobrania za darmo wzór: Pozew o ustalenie, że zdarzenie jest wypadkiem przy pracy. Pozew ten składa pracownik do sądu pracy w sytuacji, gdy pracodawca nie uznał wypadku za wypadek przy pracy. w artykułach eGospodarka.pl w poradach we wzorach dokumentów w ofertach pracy w przetargach w ofertach nieruchomości w bazie adresowej firm w

Pracowałem w zakładzie jako elektromonter instalacji urządzeń silnoprądowych zatrudniony przy remoncie i eksploatacji urządzeń i maszyn elektrycznych. Zakład został zlikwidowany. Obecnie potrzebne mi jest zaświadczenie do ZUS o pracy w szczególnych warunkach. Co mam zrobić? Świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach Odpowiadając na Pana pytanie uprzejmie informuję, że prace, które są uznane za prace w warunkach szczególnych, zostały określone w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Proszę pamiętać, że aby praca została zakwalifikowana do pracy w szczególnych warunkach, musi być świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Innymi słowy, świadectwo pracy w szczególnych warunkach powinno odnosić się w swej istocie do zakwalifikowania wykonywanej przez pracownika pracy stosownie do wykazu A lub B Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Jak udowodnić pracę w szczególnych warunkach? Pracownik, któremu nie udało się udokumentować przed ZUS pracy w szczególnych warunkach odpowiednim dokumentem, może ubiegać się o uznanie okresu tej pracy w drodze postępowania sądowego. Sąd może w tym celu dopuścić również inne środki dowodowe, w tym np. zeznania świadków. Zasadą jest, że okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach przy pracach wymienionych w wykazie A lub B powinny zostać udowodnione świadectwem pracy wystawionym pracownikowi przez pracodawcę po ustaniu zatrudnienia na podstawie posiadanej dokumentacji osobowej. Zgodnie z przepisami prawa pracy pracodawca ma obowiązek wykazania w tym dokumencie okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach. Potwierdzając w świadectwie pracy okresy pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej na danym stanowisku pracy, pracodawca powinien powołać się na rodzaj pracy wymieniony w odpowiednim wykazie, dziale i pozycji wspomnianego rozporządzenia z 7 lutego 1983 r. Dodatkowe obowiązki ma jednak, gdy stosował tzw. resortowe wykazy prac w szczególnych warunkach zamieszczone w odpowiednich zarządzeniach i uchwałach właściwych ministrów, kierowników urzędów centralnych lub związków spółdzielczych. Wystawiając świadectwo pracy, musi wówczas, oprócz wskazania rodzaju pracy z rozporządzenia, powołać stanowisko pracy wymienione w wykazie, dziale, pozycji i punkcie odpowiedniego zarządzenia resortowego lub uchwały. Okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach może potwierdzić również w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do wspomnianych przepisów resortowych. Likwidacja zakładu pracy i brak świadectwa pracy potwierdzającego pracę w szczególnych warunkach W przypadku gdy pracownik nie posiada świadectwa pracy potwierdzającego okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach, a obecnie nie może ponownie uzyskać tego dokumentu, gdyż pracodawca został np. zlikwidowany, przekształcony lub zrestrukturyzowany, ZUS może uznać zaświadczenie wystawione przez jeden z następujących podmiotów: – organ założycielski zlikwidowanego zakładu pracy, b. Ministerstwo Gospodarki (z wyłączeniem wojewody), – Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa lub Agencję Nieruchomości Rolnych, – zakład pracy posiadający w swoim archiwum akta osobowe byłych pracowników, którzy odeszli z pracy w okresie przed rozpoczęciem procesu przekształceń własnościowych i restrukturyzacji, jeżeli z akt tych bezspornie wynika fakt wykonywania przez daną osobę pracy w szczególnych warunkach. W przypadku gdy nie jest możliwe udowodnienie okresów pracy w szczególnych warunkach w drodze świadectwa pracy lub zaświadczenia, a dokumentacja osobowa potwierdzająca te okoliczności znajduje się w archiwum lub u prywatnego przechowawcy, osoba ubiegająca się o wcześniejszą emeryturę może przedstawić kserokopie tych dokumentów sporządzone i uwierzytelnione przez ten podmiot (tzw. dokumentację zastępczą). Nie zawsze jednak te dokumenty zostaną uznane przez ZUS. Organ ten dokonuje bowiem oceny merytorycznej tego rodzaju środków dowodowych. ZUS zaliczy na tej podstawie okresy pracy w szczególnych warunkach tylko wtedy, gdy z poświadczonej przez przechowawcę dokumentacji wyraźnie wynika rodzaj, stanowisko, okres i wymiar wykonywanej pracy w szczególnych warunkach. W przeciwnym razie ZUS odmawia uznania okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Odmowa przyznania świadczenia z ZUS ze względu na nieudokumentowanie okresu pracy w szczególnych warunkach W razie wydania decyzji odmawiającej przyznania świadczenia ze względu na nieudokumentowanie okresu pracy w szczególnych warunkach wnioskodawca może udowodnić ten okres w postępowaniu odwoławczym od decyzji ZUS. W postępowaniu tym sąd może przyjąć wszystkie dowody, które posłużą wyjaśnieniu, czy pracownik faktycznie wykonywał pracę w szczególnych warunkach na określonym stanowisku. Mogą to być zeznania świadków, różnego rodzaju umowy (np. umowy o pracę) lub inne dokumenty potwierdzające wykonywanie pracy w szczególnych warunkach. Jeśli sąd uzna, że pracownik wykonywał pracę w szczególnych warunkach, ZUS będzie zobowiązany do zmiany wydanej w sprawie decyzji odmownej. Jeśli więc Pana pracodawca został zlikwidowany, a Pan nie posiada stosownego świadectwa pracy, może Pan przed sądem powołać świadków albo spróbować zdobyć zaświadczenie od podmiotu wymienionego powyżej (o ile jest to możliwe). Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. § 11. Zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy. § 12. Nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję, którą odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury. W ocenie ZUS, nie został udowodniony okres 15 lat świadczenia przez wnioskodawcę pracy w szczególnych warunkach. To zaś skutkowało brakiem prawa do emerytury po stronie wnioskodawcy. ZUS zwrócił uwagę, że ubezpieczonemu wystawiono świadectwo pracy w szczególnych warunkach. Dokument ten pochodził jednak od podmiotu niebędącego następcą prawnym pracodawcy ubezpieczonego. Oznaczało to, że staż pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach wyniósł "jedynie" 10 lat, 6 miesięcy i 22 dni. Wygrana w sądzie okręgowym Ubezpieczony złożył odwołanie, w którym uznał decyzję ZUS za krzywdzącą. Wyjaśnił, iż faktycznie pracował on w szczególnych warunkach. Zaznaczył, że zakład pracy już nie istnieje i nie ma on możliwości uzyskania stosownych dokumentów. Sąd okręgowy zmienił decyzję ZUS i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury. Sąd pierwszej instancji ustalił, że w latach 1992 - 1996 r. ubezpieczony pracował na stanowisku palacza W powyższym okresie ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace niezautomatyzowane palaczy i rusztowych kotłów parowych lub wodnych typu przemysłowego. Prace te były związane z wytwarzaniem i przesyłaniem energii cieplnej. Sąd okręgowy wskazał, że okres tej pracy należało uwzględnić przy wyliczaniu stażu pracy wnioskodawcy. ZUS kwestionował tę okoliczność i wskazywał, że świadectwo pracy ubezpieczonego wystawił niewłaściwy podmiot. Sąd zwrócił jednak uwagę, że brak świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach lub jego zakwestionowanie przez organ rentowy nie wyklucza dokonania ustalenia zatrudnienia w warunkach szczególnych innymi środkami dowodowymi w toku postępowania sądowego. Zdaniem sądu okręgowego, charakter i rodzaj prac wykonywanych przez ubezpieczonego w spornym okresie odpowiada pracom, o jakich mowa w wykazie A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i szczególnym charakterze, w dziale XIV, poz. 1 - prace niezautomatyzowane palaczy i rusztowych kotłów parowych lub wodnych typu przemysłowego. Co znamienne, w aktach znajduje się dowód, z którego wynika, że wnioskodawca obsługiwał kocioł grzewczy typu przemysłowego. Dowód ten nie został zakwestionowany przez organ rentowy. Należało więc doliczyć ubezpieczonemu przepracowanie w szczególnych warunkach okresu 4 lat, 9 miesięcy i 11 dni. To zaś oznaczało, że przysługuje mu prawo do emerytury. Ubezpieczony wykazał bowiem ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Opinia biegłego spowodowała zmianę wyroku Apelację od wyroku wniósł ZUS, który zarzucił sądowi okręgowego czynienie błędnych ustaleń. W ocenie organu rentowego, typ pieców, przy których pracował ubezpieczony nie uprawniał do oceny, że świadczył on pracę w szczególnych warunkach. Sąd apelacyjny uznał apelację za trafną. Zmienił on zaskarżony wyrok i oddalił odwołanie wnioskodawcy. Sąd odwoławczy przyjął, że na podstawie akt sprawy nie można było jednoznacznie ocenić, czy kotły, które obsługiwał wnioskodawca, były niezautomatyzowanymi kotłami parowymi lub wodnymi typu przemysłowego. Okoliczność ta była kluczowa do ustalenia, czy świadczona przy ich obsłudze praca, była pracą w szczególnych warunkach. Sąd odwoławczy dopuścił więc dowód z opinii sądowego. Sąd zwrócił się do biegłego o wyjaśnienie, czy kotły obsługiwane przez wnioskodawcę w spornym okresie były kotłami parowymi lub wodnymi typu przemysłowego, a praca palacza była niezautomatyzowana. Biegły wydał opinię, zgodnie z którą kotły obsługiwane przez wnioskodawcę w spornym okresie nie były kotłami parowymi lub wodnymi typu przemysłowego. W tym zakresie opinia została uznana za miarodajną. Osoba wykonująca pracę w szczególnych warunkach ma prawo do emerytury wcześniej Sąd apelacyjny przypomniał, że praca wykonywana w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu. Z tego względu, osoba wykonująca taką pracę ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Za osoby zatrudnione w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej. W tego rodzaju pracy, pracownik w znaczny sposób jest narażony na niekorzystne dla zdrowia czynniki. Jednocześnie dla uznania danej pracy jako wykonywanej w warunkach szczególnych konieczne jest wykonywanie takiej pracy na konkretnie tak zakwalifikowanym stanowisku pracy. Rodzaje prac w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze wymienione są w wykazie "A" stanowiącym załącznik do cytowanego wyżej rozporządzenia. Natomiast poszczególne stanowiska pracy w warunkach szczególnych zostały wymienione w zarządzeniach "resortowych" poszczególnych ministrów. Jednocześnie subiektywne przeświadczenie pracownika, że świadczy on pracę w szczególnych warunkach nie uprawnia do oceny, że faktycznie jego praca ma taki charakter. Trzeba wykazać 15 lat pracy w szczególnych warunkach Skoro kotły obsługiwane przez ubezpieczonego w spornym okresie nie były kotłami parowymi lub wodnymi typu przemysłowego, to brak było podstaw do zaliczenia tej pracy jako zatrudnienia w szczególnych warunkach. Biorąc pod uwagę wyniki opinii biegłego, należało zgodzić się z ZUS, że ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do emerytury. Nie wykazał on 15 lat pracy w szczególnych warunkach, a ta okoliczność wykluczała uwzględnienie żądania ubezpieczonego. Sąd apelacyjny zmienił więc wadliwy wyrok sądu okręgowego i oddalił odwołanie wnioskodawcy. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 kwietnia 2018 r., III AUa 930/17, LEX nr 2490274.

Ubezpieczony miał odpowiedni okres pracy. Marek A. w okresie od 2 stycznia 1972 r. do 28 lutego 1991 r., z przerwami spowodowanymi np. obowiązkiem odbycia zasadniczej służby wojskowej, przepracował w szczególnych warunkach 16 lat, 10 miesięcy i 22 dni. Oznacz to, że spełniony został warunek z art. 21 ust. 1 ustawy o emeryturach

^{Ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do emerytury. ZUS przyjął, że ubezpieczony wykazał łącznie 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. ZUS nie zaliczył natomiast wnioskodawcy żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony zaskarżył decyzję ZUS do sądu. Zmiana decyzji Sąd okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego i ustalił dla ubezpieczonego prawo do emerytury - wskazując w wyroku dokładną datę. Sąd ustalił, że ubezpieczony przez wiele lat pracował w szczególnych warunkach. Na podstawie zeznań wnioskodawcy, zeznań świadków i dokumentów, sąd przyjął, że od 1976 r. do 1993 r. wnioskodawca pracował w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku mechanika napraw pojazdów samochodowych. Sąd uznał, że przez znaczną część dnia pracy ubezpieczony wykonywał ją w kanale remontowym. Ubezpieczony naprawiał w kanale samochody ciężarowe, autobusy i inne pojazdy, będące w posiadaniu pracodawcy. Praca w kanale zajmował mu ok. 6 godzin dziennie. Pozostała część pracy była świadczona przez ubezpieczonego poza kanałem. Było to związane z tym, że po naprawie auta w kanale, ubezpieczony sprawdzał prawidłowość naprawy już „na powierzchni”. Tym samym, prace poza kanałem miały charakter incydentalny. Nie wpłynęły one na ocenę, że ubezpieczony świadczył pracę w szczególnych warunkach. Szczególne warunki pracy Prace wykonywane przez ubezpieczonego odpowiadały pracom wykonywanym w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych wymienionym w wykazie A, dziale XIV poz. 16 załącznika do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Pracodawca ubezpieczonego wystawił dla niego świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach i powołał się na powyższe regulację. Tym samym, istniały podstawy do przyjęcia, że ubezpieczony udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Sąd zmienił więc zaskarżoną decyzję ZUS. Oddalona apelacja Z wyrokiem sądu nie zgodził się ZUS, który w apelacji wniósł o zmianę orzeczenia i oddalenie odwołania. W ocenie apelującego, sąd nie miał podstaw do uznania, że ubezpieczony świadczył prace w szczególnych warunkach. Zdaniem ZUS, z zeznań świadków i wnioskodawcy wynikało, że wnioskodawca nie pracował w pełnym wymiarze czasu pracy jako mechanik w kanale remontowym. Tym samym, ubezpieczony nie spełniał przesłanek do ustalenia prawa do emerytury. Sąd apelacyjny uznał apelację organu rentowego za pozbawioną podstaw i ją oddalił. Zdaniem sądu odwoławczego, ustalenia sądu pierwszej instancji były trafne. Ubezpieczony spełniał wszelkie przesłanki do uzyskania emerytury. Związek z pracą podstawową Sąd odwoławczy uznał, że sąd okręgowy prawidłowo ocenił materiał dowodowy. Ze zgromadzonych zeznań wynikało, że ubezpieczony wykonywał prace w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów. Natomiast czasami świadczył on prace poza kanałem. Można było więc uznać, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w kanale remontowym przy naprawie pojazdów mechanicznych. Czasowe wykonywanie pracy poza kanałem nie oznaczało braku stałości pracy czy też pełnego wymiaru. Praca poza kanałem była ściśle związana z pracą podstawową - świadczoną w kanale. To, że pracownik opuszczał kanał remontowy, np. by konsultować się z przełożonym, nie oznaczało, że zerwał on związek z pracą podstawową. Istotne jest to, że zdecydowaną większość czasu pracy ubezpieczony spędzał na pracach w kanale remontowym - podkreślił sąd odwoławczy. Analogiczne zapatrywanie przedstawił SA w Białymstoku w wyroku z r. w sprawie III AUa 1366/44* (LEX nr 1665039). Więcej informacji na temat pracy w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze, w tym komentarze ekspertów, orzeczenia i odpowiedzi na pytania, znajdziesz tutaj* >> -----------------------------------------------------------------------* Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu.}

Prawo to poradniczy portal prawny dla każdego. Znajdziesz u nas informacje dotyczące: nieruchomości, spraw rodzinnych, spraw karnych, pracy. Baza porad prawnych oraz forum. Dostępne narzędzia: akty prawne, kalkulatory, wzory umów, pisma i druki. INFOR.pl Strona 142

Stanowisko pracy w umowie o pracę zostało określone jako drwal – motorniczy. Praca na ww. stanowisku została zaliczona jako praca wykonywana w szczególnych warunkach. Z reguły w okresach wiosennych i letnich pracownik zatrudniony na tym stanowisku wykonuje inne prace, np. zalesienia, pielęgnacja gleby, zabezpieczanie upraw. Prace te są wykonywane w wymiarze od kilku dni do pełnego miesiąca, w miarę konieczności ich wykonywania. Przez pozostałą część roku (z reguły jest to 9 miesięcy) pracownik wykonuje prace przy pozyskaniu drewna, czyli zgodnie z angażem. Jaki okres pracy w szczególnych warunkach tego pracownika należy uwzględniać w świadectwie pracy w ust. 4 ppkt 8, który dotyczy okresów pracy w warunkach szczególnych? Czy będzie to cały okres zatrudnienia na stanowisku drwala czy tylko te okresy pracy, w których była wykonywana praca drwala? Za pracownika opłacamy składkę na Fundusz Emerytur Pomostowych. W przypadku okresów pracy przypadających do 31 grudnia 2008 r. świadectwo pracy powinno uwzględniać tylko te okresy, w których praca w szczególnych warunkach była faktycznie wykonywana stale i na pełny etat. Jeżeli więc w okresie zatrudnienia na stanowisku drwala – motorniczego pracownik był oddelegowywany do innych prac, tych okresów nie należy wykazywać w świadectwie pracy. Natomiast odnośnie do zatrudnienia od 1 stycznia 2009 r., w świadectwie należy uwzględnić wszystkie okresy pracy na stanowisku drwala – motorniczego, jeżeli pracownik był zatrudniony na takim stanowisku w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie wyłączamy więc okresów pracy, jeżeli w przerwach w wykonywaniu pracy w szczególnych warunkach pracownik wykonywał również inne obowiązki zlecone przez przełożonych lub wynikające z jego zakresu Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi Posiadasz już konto? Zaloguj się. Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022 . 168 111 347 275 266 105 153 250

pozew o ustalenie pracy w warunkach szczególnych